Devre şeması sayfalarında karşılıklı olarak yatay veya dikey duran bileşenler veya bağlantı sembollerinin bağlantı noktaları otomatik olarak bağlanır. Bu işlem, otomatik bağlantı olarak tanımlanır ve bu şekilde oluşturulan bağlantı çizgileri otomatik bağlantı çizgileri olarak adlandırılır. Semboller eklenirken ve taşınırken otomatik bağlantı çizgilerinin bir önizlemesi görüntülenir.
Otomatik bağlantı çizgileri önce, bağlantılar oluşturulana kadar salt grafik formatındadır. Bu, birçok eylemde (örn. bir sayfa açılırken) otomatik olarak gerçekleşir, fakat istenildiği zaman elle de uygulanabilir. Tek bağlantı, verilerini proje ayarları aracılığıyla, potansiyelden veya bağlantı tanımlama noktasından alabilir.
T parçalar veya dört yollu kesişimler gibi bağlantı sembolleri aracılığıyla bağlantıların ilerleyişini çizebilirsiniz. Burada bağlantı kesişimleri ve dört yollu kesişimleri basit bir nokta olarak veya hedef belirleyerek gösterilebilir. Son durumda, bağlantı sırası doğrudan görülür; bu, bağlantı sembolünün iç lojiği aracılığıyla (hedef takibi) belirlenir.
Bağlantılar, devre şemasında, ayarlanan çizgi verilerine uygun olarak görüntülenir. Çizgi verilerini proje, potansiyeller veya tek bağlantılar için ayarlayabilirsiniz.
Bağlantıların kaynağı ve hedefi
Bir bağlantıya her zaman iki uçta bağlanan bilgiler dahildir; bu uçlar bağlantının kaynağı ve hedefidir. Kaynağı ve hedefi belirlemek için varsayılan olarak, bağlı fonksiyonların cihaz etiketleri karşılaştırılır. Karşılaştırma için, yapı işaretleri yönetiminde yapı işaretinin sırası kullanılır, "daha küçük" olan cihaz etiketi kaynak olur. Ayrıca, yerleştirilmemiş bağlantılar da dikkate alınır. İki fonksiyon arasında birden fazla bağlantı mevcutsa, bir fonksiyon tüm bağlantılarda her zaman kaynak ve diğer fonksiyon tüm bağlantılarda her zaman hedef olur.
Örnek: Aynı yapı işaretindeki "daha küçük" bir CE, sayaç / bağlantı noktası tanımlayıcı metninden daha küçük bir sayı (örn. EB3+ET4-X1:2 < EB3+ET4-X1:5) veya alfabede diğer tanımlama harfinin önünde yer alan bir tanımlama harfi (örn. EB3+ET4-K1:2 < EB3+ET4-X1:2) anlamına gelir.
Yapı işaretleri aynı değilse, tanımlama işaretinin, yapı işaretleri yönetimindeki pozisyonu belirleyici olur. Burada "daha küçük" bir tanımlama işareti, ilgili tabloda daha yüksek bir pozisyon anlamına gelir. Böylece montaj yerine ait ET1 tanımlama işareti varsayılan olarak ET3 tanımlama işaretinden önce yer alır. Buna uygun olarak örn. EB3+ET1-X1:10, bir bağlantının kaynağı ve EB3+ET3-X1:4 de hedefidir.
Notlar:
- Bağlantı tanımlama noktası aracılığıyla münferit bağlantılarda bağlantının yönünü tersine çevirebilirsiniz (yani kaynağı ve hedefi değiştirebilirsiniz). Bağlantı sembolleri (örn. açı, T parçalar) hedef değildir. Ekranlamalar genelde sadece tek taraflı yerleştirilir, bu durumda ekranlamanın kendisi hedeftir.
- Bağlantıların kaynak ve hedefini yerleştirme aracılığıyla belirle ayarı (Seçenekler > Ayarlar > Projeler > "Proje adı" > Bağlantılar > Genel menü öğelerinin altında yer alır) aracılığıyla, bağlantıların kaynak ve hedefinin CE yerine, bağlı fonksiyonların grafik pozisyonu aracılığıyla belirlenmesini sağlayabilirsiniz. Bu, EPLAN’daki Sürüm 1.9 SP 1’den önceki tutuma karşılık gelir. Kablo bağlantıları bu ayardan etkilenmez.
Ayrıca bkz.
Bağlantı özelliklerini bağlantı tanımlama noktaları aracılığıyla belirle